Slide
«Zapewniam was:
wszystko, co zrobiliście dla jednego
z tych najmniejszych moich braci,
zrobiliście dla Mnie.»

(Mt 25,40)

W dobie chaosu i pędu dzisiejszego świata postanowiliśmy  zatrzymać się na chwilę i raz na jakiś czas spotkać, pomodlić, porozmawiać, spędzić wspólne chwile, wesprzeć się wzajemnie. Tak powstała wspólnota Drużyna Chrystusa. Po ponad dwóch latach modlitwy i spotkań we wspólnocie, pod koniec 2014 roku, dojrzał w nas owoc w postaci powołania „Fundacji Drużyna Chrystusa – dar środowiska piłkarskiego”.

Jesteśmy ludźmi, którzy nie boją się wyzwań, nie boimy się tego ,,co powiedzą inni”, jesteśmy wspólnotą. Wspólnotą ludzi chcących pomagać, do której możesz dołączyć również Ty.

Nie jest ważne jak jesteś dobry w tym co robisz i jak dzisiaj wygląda Twoja relacja z Jezusem, czy już Go znalazłeś, szukasz, a może teraz wydaje Ci się, że jest Ci obojętny, lub w ogóle Go nie ma.  Jeśli tak właśnie jest, to chcę Cię zaprosić do Drużyny Chrystusa , byśmy razem Go poszukali i zachwycili się Nim.

Jeśli patrzysz na siebie i myślisz sobie: „nie nadaję się do tego, to nie dla mnie, po co mi to” – to nie martw się, nie jesteś w tym sam.  Każdy z nas przeżywa codziennie podobne wątpliwości.
I właśnie dlatego tu jesteś, bo On szuka takich jak Ty. Jest to Jego drużyna, a więc jest tu miejsce dla wszystkich.
Powierzamy Jezusowi nasze życie, nie idealne, nie doskonałe, ale takie, jakie jest teraz, bo ufamy, że tylko On może wszystko przemienić. W sensie materialnym nic tu nie zyskasz. Nie dostaniesz tutaj kontraktu, nie zarobisz pieniędzy, nie staniesz się sławny.

Jeśli nie jest Ci to wszystko obojętne, nie chcesz stać z boku, poszukujesz swojego miejsca i sensu życia, nie możesz uwierzyć, że można tak kochać, jak kocha Cię Bóg, dołącz do Drużyny Chrystusa i pozwól, by to On działał w Twoim życiu. W tej drużynie, Jezus, mówiąc naszym piłkarskim językiem, jest Prezesem, Trenerem, Kapitanem…


Pomagać wszystkim, którzy pomocy potrzebują. Bez żadnych ograniczeń. Głównie dzieciom i młodzieży. Nie tylko materialnie, finansowo, ale także poprzez spotkanie, wspólnie spędzony czas na wakacyjnych obozach. Chcemy podzielić się wszystkim, co od Boga otrzymaliśmy. Ofiarować to co najcenniejsze. Pragniemy podzielić się naszą radością i ofiarować czas. Chcemy to robić w duchu chrześcijańskiej, bezinteresownej miłości, tak jak uczył nas Jezus.


Potrzebujemy Was i Waszych pomysłów. Waszego czasu i talentu, którym chcielibyście się podzielić. Waszej modlitwy. Każda Wasza pomoc, każde zaangażowanie jest ważne. Nie bój się. Dopóki będziemy stać w miejscu, nic nie osiągniemy! Więc działajmy! Jeśli nie wiesz, w jaki sposób mógłbyś pomóc, to prosimy pomódl się za nas. Nawet nie wiesz, jak bardzo potrzebujemy wsparcia modlitewnego!


Szukamy ludzi i miejsc, do których nasza pomoc powinna dotrzeć. Chcemy spełnić wiele marzeń, które dzisiaj wydają się nie do spełnienia. Pragniemy zabierać młodych ludzi na sportowe obozy, wycieczki, mecze itp. Szukamy ludzi, którym życie nie dało zbyt wiele okazji do radości. Jedyne co chcemy i możemy im dać na początek –  to uśmiech. Nam też często tego uśmiechu brakuje, dlatego wzajemnie jesteśmy sobie potrzebni.

Szukamy również chętnych do współpracy, do zaangażowania w to dzieło: trenerów, piłkarzy, wolontariuszy, darczyńców i sponsorów. Razem damy radę!
Nasza Fundacja jest darem. Darem środowiska piłkarskiego. Darem piłkarzy, trenerów, kibiców, działaczy, sędziów i ich rodzin, słowem wszystkich, którzy są z piłką nożną związani. Nie prowadzimy działalności gospodarczej. Nikt w tej Fundacji nie zarabia.

Wszyscy pracują charytatywnie. Wszystko, co uda się nam zebrać, przekażemy najbardziej potrzebującym. Oprócz Waszego czasu, pomysłu, modlitwy potrzebujemy także Waszego daru finansowego, aby móc to wszystko zrealizować.


Głęboko wierzymy, że to się uda. Prosimy Was o pomoc i wsparcie zarówno finansowe, jak i duchowe. Prosimy o zaufanie i otwarcie swoich serc, aby chociaż w najmniejszym stopniu pomóc dzieciom i młodzieży żyć tak po prostu… po ludzku.
Niech sport nie dzieli, ale łączy, nie odbiera, ale daje perspektywy na normalne życie. Bądźmy jedną drużyną, wspólnotą, aby każdy młody człowiek mógł mieć szansę na miejsce w podstawowej jedenastce.

Statut „Fundacji Drużyna Chrystusa
– dar środowiska piłkarskiego”


PREAMBUŁA

„Fundacja Drużyna Chrystusa – dar środowiska piłkarskiego” powstaje, jako owoc dwuletniej modlitwy i spotkań we wspólnocie „Drużyna Chrystusa”. Powołana jest ona, jako dobroczynna, niedochodowa organizacja pozarządowa, będąca naszą ludzką odpowiedzią na słowa Jezusa zawarte w Ewangelii świętego Mateusza „Zapewniam was: Wszystko, co zrobiliście dla jednego z tych najmniejszych moich braci, zrobiliście dla Mnie”.

ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

§1

1. Fundacja pod nazwą „Fundacja Drużyna Chrystusa – dar środowiska piłkarskiego” ustanowiona przez: Zygmunta Chmurę i Piotra Wrześniaka w dniu 24.11.2014 aktem notarialnym Repertorium A 7691/2014 zmienionym w dniu 18.02.2015 aktem notarialnym Repertorium A 775/2015.

2. Fundacja działa na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach (Dz. U. z 1991 r., Nr 46, poz. 203 z późn. zm.) oraz na podstawie postanowień niniejszego statutu.

§2

1.  Siedzibą Fundacji jest miasto Kraków, woj. Małopolskie.                                                                  
2.  Czas działania Fundacji jest nieoznaczony.
3.  Terenem działania Fundacji jest obszar Rzeczpospolitej Polskiej. Dla właściwego realizowania celów społecznych i gospodarczych Fundacja może prowadzić działalność w kraju i za granicami Rzeczpospolitej Polskiej.
4.  Fundacja używa pieczęci z danymi identyfikacyjnymi Fundacji.

§3

1.  Fundacja posiada osobowość prawną.
2.  Nadzór nad Fundacją sprawuje – Minister właściwy do spraw administracji.

§4

1.  Fundacja może ustanawiać odznaki, medale honorowe i przyznawać je wraz z innymi wyróżnieniami, osobom fizycznym i prawnym zasłużonym dla Fundacji.
2.   Fundacja może ustanawiać i przyznawać dyplomy oraz certyfikaty osobom fizycznym i prawnym spełniającym kryteria przyjęte przez Fundację.

ROZDZIAŁ II
CELE I ZASADY DZIAŁANIA FUNDACJI

§5

1. Celami Fundacji są:

a)  Pomoc społeczna, w tym pomoc dzieciom i młodzieży, bez względu na pochodzenie, kolor skóry i wyznawaną religię, w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych osób,

b)  Ochrona zdrowia i promocja sportowego trybu życia.
c)  Działalność charytatywna.
d)  Promocja i organizacja wolontariatu
e)  Sport, krajoznawstwo i wypoczynek dzieci i młodzieży
f)   Wspieranie rozwoju różnorodnych talentów wśród dzieci i młodzieży
g)   Działalność wspomagająca technicznie, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe lub jednostki kościelne, których cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego, w prowadzeniu tej działalności,
h)  Dbałość o wszechstronny – materialny i duchowy – rozwój osobowości młodego człowieka,
i)   Organizacja wypoczynku dzieci i młodzieży, połączona z działalnością edukacyjną i wychowawczą,
j)   Inicjowanie i koordynacja twórczych kontaktów pomiędzy grupami dzieci i młodzieży z kraju i zagranicy w duchu tolerancji, otwartości i dialogu,

2.  Fundacja prowadzi działania na rzecz społeczeństwa, w tym w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej.
3.  Przy osiąganiu celów wskazanych w §5 ust. 1, Fundacja winna w miarę możliwości podejmować działania tak, aby jednoczyć ludzi dobrej woli gotowych bezinteresownie wspierać inicjatywy Fundacji w zakresie realizacji działań, wskazanych w §5 ust. 1.

§6

1.Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

a)   Organizowanie i dofinansowanie obozów sportowych np. piłkarskich, rekolekcji, szkoleń, akcji propagujących zdrowy tryb życia,
b)  Udzielania pomocy rzeczowej i finansowej dzieciom i młodzieży w trudnej sytuacji materialnej,
c)   Fundowanie stypendiów i zapomóg dla dzieci i młodzieży,
d)   Współorganizowanie akcji propagujących wolontariat oraz pozyskiwanie wolontariuszy do pracy w Fundacji,
e)   Organizowanie zbiórek publicznych i innych form pozyskiwania środków dla celów działania Fundacji,
f)   Organizowanie wycieczek krajoznawczych, wyjazdów na mecze np. piłkarskie i inne wydarzenia sportowe i kulturalne oraz innych form wypoczynku dzieci i młodzieży,
g)   Współpraca z władzami samorządowymi, rządowymi, organizacjami pozarządowymi i instytucjami kościelnymi w zakresie wymienionym w celach działań Fundacji,
h)  Organizowanie imprez artystycznych, kulturalnych, religijnych i sportowych, w szczególności o charakterze edukacyjnym, wychowawczym i charytatywnym,
i)   Organizację kongresów, sympozjów i konferencji naukowych, imprez kulturalnych i sportowych, turniejów, kolonii, obozów, koncertów i szkoleń z udziałem przedstawicieli z Polski i innych państw,
j)  Logistyczne oraz finansowe wspieranie oraz koordynację inicjatyw mających na celu wzajemne przełamywanie barier i stereotypów, szczególnie wśród młodych kibiców piłkarskich,
k)  Działalność wydawniczą oraz redagowanie i prowadzenie serwisów internetowych oraz innych form udostępniania wiedzy,

2.  Działania podejmowane przez Fundację w ramach statutowej działalności mogą mieć charakter działalności odpłatnej i nieodpłatnej.
3.  Dla osiągnięcia swoich celów Fundacja może wspierać działalność innych podmiotów prowadzących działalność zbieżną z celami Fundacji.

ROZDZIAŁ III
MAJĄTEK I DOCHODY FUNDACJI

§7

Majątek Fundacji stanowi Fundusz Założycielski w kwocie pieniężnej 1000 zł (słownie: jeden tysiąc złotych) oraz środki finansowe, prawa majątkowe, nieruchomości i ruchomości nabyte przez Fundację w trakcie jej działania.

§8

1.  Dochody Fundacji pochodzić mogą w szczególności z:

a)   Darowizn, spadków, zapisów,
b)   Dotacji, subwencji, grantów
c)   Dochodów ze zbiórek i imprez publicznych organizowanych przez Fundację lub na jej rzecz
d)   Dochodów z majątku Fundacji
e)   Nawiązek sądowych
f)   Odpłatnej działalności pożytku publicznego
g)   Ze sponsoringu

2.  Całość dochodów uzyskiwanych przez Fundację przeznaczona jest wyłącznie na działalność statutową i nie może być przeznaczona do podziału miedzy jej członków.

§9

1.  Dochody z dotacji, darowizn, spadków i zapisów mogą być użyte na realizację wszystkich celów Fundacji, jeżeli ofiarodawcy nie postanowili inaczej.

2.  W przypadku powołania Fundacji do dziedziczenia Zarząd składa oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza tylko wówczas, gdy w chwili składania tego oświadczenia jest oczywiste, że stan czynny spadku znacznie przewyższa długi spadkowe.

3.  W przypadku przyjęcia darowizn i spadków oświadczenia wymagane przepisami prawa składa Zarząd Fundacji.

4.  Fundacja nie może:

a)  Udzielać pożyczek lub zabezpieczać zobowiązań majątkiem Fundacji w stosunku do członków organów Fundacji lub pracowników Fundacji oraz osób, z którymi pracownicy pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, zwanych dalej „osobami bliskimi”.

b)  Przekazywać majątku Fundacji na rzecz członków organów Fundacji lub pracowników Fundacji oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności, jeśli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach.

c)  Wykorzystywać majątku na rzecz członków organów Fundacji lub pracowników Fundacji oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, chyba, że to wykorzystanie bezpośrednio wynika ze statutowego celu Fundacji.

d)  Dokonywać zakupu na szczególnych zasadach towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organów Fundacji lub pracownicy Fundacji oraz ich osób bliskich.

ROZDZIAŁ IV
ORGANY I SPOSÓB ZORGANIZOWANIA FUNDACJI

§10

1.  Organami Fundacji są:

a)  Rada Fundacji,
b)  Zarząd Fundacji.

2.  Fundatorzy zastrzegają sobie prawo zgłaszania opinii doradczych obu organom Fundacji.

RADA FUNDACJI

§11

1.  Radę Fundacji, zwaną dalej Radą, tworzą osoby fizyczne bądź prawne powołane przez Fundatorów jednomyślnie.
2.  Członkowie Rady są powoływani na czas nieokreślony.
3.  Rada składa się z 3 do 9 członków.
4.  W skład pierwszej Rady wchodzą Fundatorzy.
5.  Rada wybiera ze swego grona Prezesa i Wiceprezesa Rady Fundacji.
6.  Rada uchwala regulamin, według którego będzie działać.
7.  Rada Fundacji jest organem stanowiącym, kontrolnym i opiniującym Fundacji.
8.  Członkostwo w Radzie ustaje z chwilą odwołania bądź śmierci członka Rady.
9.  Odwołanie członka Rady następuje w przypadku:

a)   Złożenia rezygnacji,
b)   Choroby powodującej trwałą niezdolność do sprawowania funkcji,
c)    Nienależytego wypełniania funkcji,
d)   Istotnego naruszenia postanowień niniejszego Statutu,
e)   Zaistnienia innych niż wymienione powyżej ważnych powodów, jeżeli uniemożliwiają należyte wypełnianie sprawowanej funkcji.

10.  Członkowie Rady Fundacji nie pobierają wynagrodzenia z tytułu udziału w pracach tego organu.
11.   Fundatorom przysługuje prawo odwołania członka Rady, jeżeli uznają, że przemawia za tym interes Fundacji.

§12

Do zadań Rady należy:

a)  Podejmowanie decyzji o zatrudnieniu członków Zarządu i ustalenie ich wynagrodzenia
b)   Nadzór i kontrola nad działalnością Fundacji, kontrola stanu majątkowego Fundacji,
c)   Zatwierdzanie rocznych sprawozdań Zarządu z działalności oraz udzielanie Zarządowi absolutorium,
d)  Zmiana Statutu Fundacji na wniosek Zarządu Fundacji,
e)  Podejmowanie na wniosek Zarządu Fundacji decyzji o połączeniu z inną Fundacją lub o likwidacji Fundacji.

§13

Kompetencje Rady mogą zostać rozszerzone w drodze uchwały podjętej przez Fundatorów.

§14

1.  Posiedzenia Rady odbywają się w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz w roku
2.  Posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący Rady, z własnej inicjatywy albo na wniosek Zarządu zgłoszony na piśmie.
3.  Rada Fundacji podejmuje decyzje na posiedzeniach w formie uchwał zwykłą większością głosów, przy obecności co najmniej połowy członków, chyba że Statut niniejszy stanowi inaczej. W razie równej liczby głosów, decyduje głos przewodniczącego.
4.  O posiedzeniu muszą być powiadomieni wszyscy członkowie Rady.
5.  W szczególnych przypadkach, decyzje Rady Fundacji mogą zapaść w trybie obiegowym, w tym z użyciem drogi mailowej lub środków telekomunikacji lub wideo komunikacji z koniecznością pisemnego potwierdzenia. Tryb obiegowy nie dotyczy zatwierdzania sprawozdań z działalności Fundacji oraz decyzji personalnych.
6.  Każdy członek Rady Fundacji ma prawo wglądu do całości dokumentacji Fundacji oraz do żądania wyjaśnień od członków Zarządu Fundacji i pracowników Fundacji.

ZARZĄD FUNDACJI

§15

1.   Zarząd Fundacji, zwany dalej Zarządem, składa się z od 3 do 5 osób i jest powoływany na czas nieoznaczony przez Fundatorów jednomyślnie.
2.  Członkostwo Zarządu ustaje z chwilą odwołania lub śmierci członka Zarządu.
3.  Fundatorom przysługuje prawo odwołania Zarządu lub każdego z jego członków w każdym czasie. W szczególności może to nastąpić w przypadku:

a)  złożenia rezygnacji.
b)  podjęcia pracy, której charakter uniemożliwia należyte wykonywanie funkcji członka Zarządu,
c)  choroby, ułomności lub utraty sił – powodujących trwałą niezdolność do sprawowania funkcji,
d)  zaprzestania wykonywania obowiązków członka przez okres dłuższy niż rok,
e)  nienależytego wypełniania funkcji członka,
f)  istotnego naruszenia postanowień Statutu.

4.  Funkcje Członków Zarządu mogą także pełnić Fundatorzy.
5.  Pracami Zarządu kieruje Prezes powoływany przez Fundatorów.

§16

Zarząd działa według regulaminu zatwierdzonego przez Fundatorów.

§17

1.   Zarząd Fundacji:

a)  Reprezentuje ją na zewnątrz,
b)  Opracowuje roczne i wieloletnie plany pracy,
c)  Sporządza sprawozdania z działalności Fundacji,
d)  Sprawuje zarząd nad jej majątkiem,
e)  Przyjmuje subwencje, darowizny, spadki i zapisy,
f)   Ustala wielkość zatrudnienia i wysokość środków na wynagrodzenia dla pracowników Fundacji,
g)  Kieruje bieżącą działalnością Fundacji, odpowiada za realizację jej celów statutowych,
h)  Występuje z wnioskiem do Rady w sprawie zmian w Statucie, połączenia oraz likwidacji Fundacji,
i)  Przyznaje odznaki, medale i inne nagrody, wyróżnienia i tytuły.

2.   Zarząd, co roku, do dnia 30 marca, zobowiązany jest przedkładać Radzie Fundacji roczne sprawozdanie z działalności Fundacji.

§18

Oświadczenie woli w imieniu Fundacji składa Prezes samodzielnie lub dwóch członków Zarządu łącznie.

§19

Zarząd podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, przy czym do ważności uchwał wymagana jest obecność, co najmniej połowy jego członków, w tym prezesa Zarządu. W przypadku równej ilości głosów, głos Prezesa Zarządu jest decydujący.

§20

1.  Posiedzenia Zarządu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
2.  Na posiedzenia Zarządu mogą być zapraszani Członkowie Rady Fundacji
3.  Posiedzenia Zarządu zwołuje Prezes Zarządu z własnej inicjatywy, na wniosek, co najmniej dwóch członków Zarządu bądź na wniosek Rady Fundacji.

§21

Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje Prezes Zarządu Fundacji.

ROZDZIAŁ V
ZMIANA STATUTU

§22

Decyzje w kwestii zmiany Statutu podejmuje Rada Fundacji na wniosek Zarządu.

ROZDZIAŁ VI
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

§23

W przypadku śmierci Fundatorów przewidziane dla nich w niniejszym statucie kompetencje będzie wykonywać Rada Fundacji.

§24

Zmiana statutu może dotyczyć również celów Fundacji.

§25

Dla efektywnego urzeczywistnienia swoich celów Fundacja może połączyć się z inną fundacją. Decyzję o połączeniu podejmuje Rada Fundacji na wniosek Zarządu.

§26

Połączenie nie może nastąpić, jeżeli w jego wyniku mógłby ulec istotnej zmianie cel Fundacji.

§27

1.   Fundacja ulega likwidacji w razie osiągnięcia celów, dla których została powołana lub w przypadku wyczerpania się jej środków finansowych i majątku.

2.   Decyzję o likwidacji Fundacji oraz o przekazaniu pozostałego po likwidacji majątku podejmuje bezwzględną większością głosów Rada Fundacji.

3.   Likwidatorami Fundacji są członkowie Zarządu, chyba, że uchwała o likwidacji mianuje likwidatorami inne osoby. Wynagrodzenie likwidatorów określa Rada Fundacji.

4.   Majątek pozostały po likwidacji Fundacji zostanie przeznaczony na rzecz działających na terenie Rzeczpospolitej Polskiej organizacji pozarządowych realizujących cele, jakim służyła Fundacja.

 §28

Fundacja składa właściwemu Ministrowi i innym organom wskazanym przez odpowiednie przepisy prawa, sprawozdania ze swojej działalności, w terminach i o treści wymaganej przez te przepisy.


Fundatorzy:

1. Zygmunt Chmura
2. Piotr Wrześniak

Zarząd Fundacji:


  1. Prezes Zarządu – Andrzej Głowacki
  2. Członek Zarządu – Maria Jurzecka – Szymacha
  3. Członek Zarządu – Marcin Chmura
  4. Członek Zarządu –  Julia Liśkiewicz
  5. Członek Zarządu – Sławomir Wielgos

Przyjaciele Fundacji


Wojciech Basiuk
Prywatnie mąż i ojciec  dwójki dzieci: Maszy i Borysa.
Zawodowo selekcjoner polskiej reprezentacji w piłce nożnej kobiet.

Marcin Chmura
Absolwent krakowskiej AWF, szkoli bramkarzy w Akademii Bramkarskiej,  w klubie RKS Garbarnia Kraków, oraz bramkarki w Reprezentacji Polski Kobiet U-19. Jest  trenerem drużyny dzieci U-9, a także czynnym bramkarzem IV-ligowej drużyny.

Zygmunt Chmura
urodzony w Krakowie. Żonaty, ojciec dwójki dzieci. Absolwent AGH, od 1990 działalność biznesowa. Zainteresowania: sport, podróże.

Andrzej Głowacki
Absolwent AWFiS w Gdańsku, trener  piłki nożnej. Nauczyciel Gimnazjum Sportowego w Nowym Dworze Gdańskim, trener w klubie LKS Żuławy Nowy Dwór Gdański oraz asystent selekcjonera polskiej reprezentacji w piłce nożnej kobiet.

Robert Jończyk
Absolwent krakowskiej AWF, trener piłki nożnej, obecnie szkolący dzieci w prywatnej szkółce APGM. W przeszłości nauczyciel i wychowawca klas sportowych, trener drużyn seniorskich Victorii Jaworzno, Cracovii, Arki Gdynia, Zagłębia Lubin, Puszczy Niepołomice.

Aleksander Kłak
Były piłkarz i trener, obecnie kierowca autobusów miejskich w Antwerpii. Żona Elżbieta i dwaj synowie. Piłka nożna dała mi wiele radości i sukcesów w życiu, ale największym zaszczytem i darem jest dla mnie przynależność do Chrystusa i jego Drużyny. Hobby: wędrówki po górach, rower, pływanie.

Magdalena Kochanowska
Prywatnie: Mama Eryka i Kuby i Opiekunka Wybitnych Talentów Piłkarskich RKS Garbarnia Kraków z rocznika 2006-2007
Służbowo: Przyjaciel każdego Przedsiębiorcy pracownik Fundacji Rozwoju Regionu Rabka.
Choć wciąż nie odróżnia „spalonego” uwielbia piłkę nożną, w szczególności w wydaniu U-9.

Paweł Rompa
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu, trener piłki nożnej specjalizujący się w szkoleniu bramkarzy. Obecnie pracuje jako: adiunkt w Zakładzie Metodologii i Statystyki AWFiS Gdańsk, trener analityk reprezentacji Polski kobiet w piłce nożnej oraz trener bramkarzy Akademii Piłkarskiej LG

Małgorzata Sobczuk
Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ukończyła pedagogikę i teologię. Od wielu lat pracuje z młodzieżą, początkowo jako animator w Ruchu Światło-Życie, obecnie jako nauczyciel religii w Zespole Szkół nr 1 w Lublinie; wychowawca, również klasy sportowej. Z przyjemnością bierze udział w różnych akcjach czy wycieczkach szkolnych oraz kibicuje swoim podopiecznym podczas ważnych dla nich rozgrywek sportowych.

Maria Jurzecka-Szymacha
Na co dzień jest pracownikiem naukowym Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest również animatorem krzyżowym Ruchu Światło-Życie, z którym była czynnie związana przez wiele lat.
Jej pasją są podróże, oraz narciarstwo i pływanie. W wolnym czasie oddaje się lekturze książek.

Sławomir Szymacha
Jest trenerem bramkarzy w Akademii Bramkarskiej, a także czynnym bramkarzem IV-ligowego klubu Orzeł Piaski Wielkie.
Ukończył Formację Ruchu Światło-Życie oraz był animatorem Dzieci Bożych w Parafii MB Różańcowej Kraków-Piaski Nowe.
Jest absolwentem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Pracuje jako pracownik biurowy w Komedzie Miejskiej Policji w Krakowie.

Ks. Remigiusz Tobera
Proboszcz, katecheta, kapelan KGHM Zagłębie Lubin.

Sławomir Wielgos
Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. St. Wyspiańskiego w Jarosławiu, oraz Wydział Artystyczny UMCS w Lublinie. Grafik, freelancer. Lubi piłkę nożną i koszykówkę. Ciągle wierzy, że z końcową syreną rzuci decydujące o zwycięstwie punkty.

Joanna H.  Wielgos
Absolwentka Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie. Zajmuje się fotografią i grafiką komputerową. Administrator strony Fundacji.

Ks. Patryk Wojcieszak
Jestem księdzem od maja 2016 r., posługuję na parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Pile, w Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Kocham sport, pewnie po części dlatego, że jestem trochę nadpobudliwy :), ale też dlatego, że daje mi on wiele radości, a każda prawdziwa radość, przypomina mi zawsze obecność Boga pośród ludzi. Cieszę się bardzo, że należę do Drużyny Chrystusa i dziękuję Bogu, że nie jestem w niej sam!

Ilona Wrześniak
Mężatka, matka trójki dzieci. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Obecnie pracuje jako urzędnik państwowy.

Piotr Wrześniak
żonaty, ojciec trójki dzieci.  Trener piłki nożnej. Specjalizuje się w szkoleniu bramkarzy. Obecnie zawodowo zajmuje się szkoleniem dzieci i młodzieży w Akademii Bramkarskiej i WOSSM Kraków. Trener Bramkarek Reprezentacji Polski Kobiet – 2013-2016.

Fundacyjna Drużyna Chrystusa

30.11.2020

NAGRODA FAIR PLAY

Kapituła złożona z kapitanów drużyn grających w poprzednim sezonie razem z nami w II lidze przyznała naszej drużynie – Fundacji Drużyna Chrystusa
Nagrodę Fair Play za sezon 2019/2020!

Jest to bardzo ważna dla nas nagroda, która świadczy o postawie naszej drużyny również wobec naszych rywali, zarówno na boisku jak i poza nim.

Żyjąc słowami Pana Jezusa ,,Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” traktujemy tą nagrodę jako piękne wyróżnienie dla Fundacji Drużyna Chrystusa!

Brawo Drużyna!

15.07.2019

WSPANIAŁA WIADOMOŚĆ!

Dawid Wrześniak – Wolontariusz naszej Fundacji, zawodnik Fundacyjnej Drużyny Chrystusa, został wybrany drugi rok z rzędu najlepszym bramkarzem rozgrywek II ligi Playareny.
Jesteśmy z Ciebie dumni! Z całej naszej Drużyny!

24.08.2018

Zapraszamy do zapoznania się z nowym projektem o tytule ,,KTO PYTA NIE BŁĄDZI”. To cykl wywiadów przeprowadzanych z zawodnikami Fundacji Drużyna Chrystusa.
Jako pierwszy… PIOTR WRZEŚNIAK – trener naszej Drużyny.
,,Staraliśmy się grając jak najlepiej w piłkę nożną, jednocześnie dawać świadectwo wiary”- mówi Piotr Wrześniak.
Zachęcamy do lektury!

2.07.2018

Miło nam poinformować, że Fundacja Drużyna Chrystusa zajęła 3 miejsce w Lidze 3A Playareny Kraków, ponadto Dawid Wrześniak został wybrany Najlepszym Bramkarzem wspomnianej Ligi – gratulujemy!


Kilka słów o Drużynie

Po kilku latach istnienia najpierw Wspólnoty, a następnie Fundacji Drużyna Chrystusa, założony został zespół piłkarski o tej samej nazwie, którego zawodnikami są wolontariusze oraz inni ludzie związani z Fundacją. Na początku  sezonu 2017/18 drużyna została zgłoszona do ligi Nike Playarena, czyli prestiżowej w Polsce ligi szóstek.

Historyczny, pierwszy mecz rozegraliśmy 1.10.2017 r. w składzie:
15-Mateusz Spolitakiewicz, 77-Kuba Wrześniak (gol), 4-Michał Filipowski, 7-Piotr Wrześniak, 25-Sławek Wielgos (kapitan drużyny), 33-Dawid Wrześniak, 44-Konrad Napieralski.


Jeśli chcecie być na bieżąco – śledźcie nasz fanpage! Z Panem Bogiem i do przodu!

Drużyny, które wspierają Fundację:

(według kolejności dołączenia do dzieła Fundacji )

  • Lechia Gdańsk – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • K.S. Orzeł Piaski Wielkie – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • LZS Wiślanie Jaśkowice
  •  TS Podbeskidzie Bielsko-Biała – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  •   RKS Garbarnia Kraków – drużyna Żaków wraz z Rodzicami wspiera dzieło Fundacji.
  • Wisła Płock – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  •   RKS Garbarnia Kraków – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  •  Wiślanka Grabie – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • Cracovia – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • Termalica Bruk-Bet Nieciecza KS – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • Spółdzielca Siedliszcze – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • Jagiellonia Białystok – pierwszy zespół Seniorów wspiera dzieło Fundacji.
  • GKS Górnik Łęczna – wspiera dzieło Fundacji.
  • Piast Gliwice – wspiera dzieło Fundacji.
  • Polski Związek Piłki Nożnej – wspiera dzieło Fundacji.
  • Oficjalny Dystrybutor Marki SALLER w Polsce – wspiera dzieło Fundacji.
  • WKS Śląsk Wrocław – pierwszy zespół Seniorów  wspiera dzieło Fundacji.
  • Zespół Szkół nr 1 im. Władysława Grabskiego w Lublinie – wspiera dzieło Fundacji.
  • Stowarzyszenie Sędziów Piłki Nożnej Lubelszczyzny – wspiera dzieło Fundacji.
  • Wszystkim Państwu bardzo dziękujemy!

ŻYJ W ŚWIETLE SŁOWA BOŻEGO…

zaprasza ks. Patryk Wojcieszak

Czasem trzeba się tyle napocić i namęczyć, żeby coś zrobić, żeby coś stworzyć. Męczymy się i męczymy, opadamy z sił, gdzieś psychika nam siada, brak nadziei i dalej próbujemy i dopiero po pewnym czasie przypomina się nam, że jest Bóg i że warto jest Go poprosić o pomoc, że warto jest Jemu wszystko zawierzyć. A potem okazuje się, że to co było takie trudne, takie ciężkie, wręcz niemożliwe do zrobienia, do przejścia, jest już za nami.

Dziś w Ewangelii widzimy młodzieńca, który pod względem przykazań jest doskonały, ale pod względem Woli Bożej już nie. Zatrzymał się na tym co ma zrobić i jak wiele to go będzie kosztować, zatrzymał się i skupił na tym, że będzie to niemożliwe, że nie da rady.

A Jezus mówiąc apostołom o tym, kto ma wejść do nieba, a kto nie, przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego! Wystarczyło, aby ten młodzieniec poprosił Jezusa o pomoc, aby stanął przed Nim nie jako ktoś doskonały, ale jako pokorny i otwarty na to co Bóg chce, a nie odszedłby zasmucony, lecz pozostał szczęśliwy!!

Tak ważne jest, kochani, abyśmy przed Jezusem stawali jako pokorni i otwarci na Jego wolę, bo dla Boga nie ma nic niemożliwego i jeżeli będziemy potrzebowali Jego interwencji i nasza postawa będzie właśnie taka, to zawsze będzie towarzyszyć nam radość i szczęście, nawet jeżeli na początku będzie trudno.

Modlić się o niebo, czyli żeby zostać świętym, to bardzo zacna i – myślę – konieczna modlitwa. Prosić Boga o to, aby być w niebie, aby na wieki być z Nim, to prośba z rangi najważniejszych!

Dziś Ewangelia ukazuje nam Jakuba i Jana, którzy z jednej strony proszą Jezusa o niebo, ale z drugiej widzimy, że chcą się w tym niebie ustawić na najważniejszych miejscach. Dlatego Jezus interweniując jasno stawia sprawę, że to nie człowiek ustawi się w niebie, tylko Bóg może go tam ustawić i od Boga zależy – tylko i wyłącznie – na jakim miejscu!

Kochani, jak ważne jest pamiętać, że o niebo trzeba każdego dnia zabiegać i o nie prosić! Pójście do nieba jest nagrodą, wyróżnieniem, jest po części dużym wynikiem naszego życia!! Dlatego nasze życie, nasze postawy, nasze słowa, wszystko składa się na wynik tego, czy na niebo zasłużymy, czy tez nie.

Do nieba wchodzą święci, a nie Ci, którzy widzą tylko własne potrzeby i to, jak się w życiu ustawić! A Święty to ten, kto pamięta o drugim człowieku, święty to ten, który do nieba nie wchodzi sam, wchodzą z nim Ci, których kochał, którym służył i którzy dzięki jego świadectwu życia podążyli w kierunku nieba!

Dziś w Ewangelii niewidomy prosi o wzrok, prosi głośno, wręcz krzyczy błagając, aby Jezus przywrócił mu to, czego nie ma, co potrzebuje, czego pragnie. Sytuacja tego człowieka pokazuje, że gdy jest nadzieja i szansa, to nie liczy się wstyd, uprzedzenie czy co innego – po prostu wykorzystuje się chwilę i daną szansę.

Jezus przechodzi obok nas za każdym razem – kiedy jesteśmy na Eucharystii, kiedy korzystamy z sakramentów, kiedy jesteśmy na modlitwie, kiedy sięgamy po Jego Słowo – czy wykorzystuję ten moment na to, aby błagać o to, czego dziś mi brak? Czy te chwile są dla mnie nadzieją i ratunkiem?

Niewidomy wykorzystał szansę – i my je wykorzystujmy, bo Jezus jest gotów dać każdemu to, czego pragnie, jeżeli tylko będziemy z wiarą o to prosić, jeżeli tylko wykorzystamy moment
spotkania i całym sobą zwrócimy oblicze Jezusa na swoje braki, a On, pełen miłosierdzia, natychmiast je uzupełni Swoją łaska!

Dziś tak wiele rzeczy przykuwa naszą uwagę, zabiera nasz wzrok czy skupienie tak, abyśmy właśnie na tym się zatrzymali i to konkretnie zauważyli.

Bardzo często właśnie w taki sposób działają reklamy na bilbordach czy w telewizji i Internecie, wszystko jest tak zrobione i tak dograne, że człowiek mimowolnie zwraca na coś uwagę i zaczyna być czymś zainteresowany, choć jeszcze do niedawna w ogóle o tym nie myślał.

A wszystko po to, aby poprzez zainteresowanie i zwrócenie naszej uwagi, zdobyć nasz czas, wyciągnąć pieniądze, wzbudzić chwilowe zaufanie i, w pewien sposób, uzależnić nas od kogoś, bądź od jakiegoś produktu.

A po drugiej stronie całej tej fali walki o naszą uwagę stoi Jezus, który mówi cichym i pokornym głosem: „Słuchaj Izraelu”. Jezus chce się dziś przebić przez całą tę światową walkę i powiedzieć nam, żebyśmy zwrócili na Niego uwagę, żebyśmy poświęcili mu trochę czasu, bo On niczego nam nie chce zabrać, chce nam dać, chce nas wszystkich obdarować Swoją miłością – dlatego mówi dzisiaj do każdego z nas: „posłuchaj Mnie, popatrz na Mnie, Ja Ciebie kocham!”

Ostatnio natrafiłem na opis pewnej sytuacji z życia św. Antonina. Przechadzał się on wczesnym rankiem po mieście, w którym był biskupem i w pewnym momencie zauważył, że ktoś układa jakąś stertę, a później przerzuca ją za mury klasztoru. Podszedł i zapytał tego kogoś o to, kim jest i co robi. Ten mu odpowiedział, że jest diabłem i że nic nie robi, on tylko wrzuca do klasztoru złoto, a resztę zrobią oni sami.

Dziś wdowa oddaje wszystko co ma, choć nie jest to dużo, ale oddaje. A dzisiejszy świat tak bardzo opływa w ciągłą walkę o pieniądz. Diabeł tylko rzucił złoto na ziemię, a resztę robią ludzie sami, smutne to i straszne jak gołym okiem widać, że pieniądz ma dzisiaj o wiele większą wartość niż jakakolwiek przyjaźń, miłość czy relacja. Widać to w szkole, w pracy, w domach i rodzinach. Pojawi się problem spadku i ukazuje się, co tak naprawdę się liczy.

Wrzucił diabeł w nasze rodziny złoto, w przestrzeń, gdzie przebywamy, tak aby nas nim kusić, aby nam tym złotem zasłonić drugiego człowieka, aby nas nim zniewolić. Trzeba prosić mocno Pana Jezusa o wolność od mamony, abyśmy potrafili mieć, oraz oddać; by zloto nigdy nie było droższe od Boga i człowieka!!

Chcielibyśmy wszystko wiedzieć: kiedy, gdzie i jak, próbujemy wszystko wyjaśnić, przeanalizować i udowodnić. Żyjemy w takim świecie, który ma monopol na wiedzę i który tę wiedzę stawia ponad wszystko. A dziś ostatnie zdanie Ewangelii ukazuje nam, że nawet Jezus wszystkiego nie wie, że datę końca świata zna tylko Bóg Ojciec.

Jakie to uwalniające i ważne, żeby sobie uświadomić, że nie wszystko muszę wiedzieć, że nie we wszystkim muszę być najlepszy, że nie jest najważniejsze wiedzieć dużo, najważniejsze jest wiedzieć to, co istotne.

Przypomina nam dzisiaj Jezus jak ważne są znaki, które daje Bóg, że nawet jeżeli czegoś nie wiemy to znajomość znaków, uważna obserwacja i czujność pomoże nam przygotować się na to, co ma nadejść, co, być może, wydarzy się w naszym życiu.

Bóg daje wszelakie znaki, aby nas nic nie zaskoczyło, tylko byśmy mieli szansę być przygotowanymi na wydarzenia, które mają nastąpić. Kto trwa na modlitwie i przygląda się Bożym znakom, jest w stanie przygotować swoje serce na to, co ma nastąpić.

Zazwyczaj tak jest, że król w swoim państwie, w swoim kraju, jest na pierwszym miejscu. Ma zawsze zaszczytne i jedyne miejsce do siedzenia, jego głos jest słuchany, poważany i też niejednokrotnie decydujący. Ma moc wpłynięcia na prawo i zasady panujące w konkretnym kraju, czyli tym samym wpływa na życie konkretnych ludzi.

Jeżeli dziś obchodzimy Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata i bierzemy w niej udział, to warto zadać sobie pytanie: czy Jezus jest Królem mojego życia? Czy ma pierwsze zaszczytne miejsce? Czy słucham Jego Słów i wprowadzam je w życie? Czy Jego nauka i prawo ma realny wpływ na mnie? Czy Jego zdanie jest najważniejsze?

Jezus jest Królem, który nigdy nie podjął żadnej wojny, ani nie podbił żadnego kraju. On chodził i głosił, uzdrawiając i nauczając, a w ten sposób poszerzał Swoje Królestwo, Królestwo Miłości i Pokoju! Jeżeli chcemy, aby miłość i pokój zapanowały w naszym życiu, trzeba aby Król, Jezus Chrystus, był w nim prawdziwym Królem, Królem, któremu oddamy pierwsze miejsce i przyjmiemy Jego naukę jako jedyną i prawdziwą!!

Kolejny Adwent w naszym życiu – różnie się reaguje: raz cieszy, bo roraty i w ogóle zbliża się klimat świąteczny, ale bywa, że mogą już nudzić coroczne przygotowania do świąt, które pozornie nic nie dają, bo wciąż wracamy do punktu wyjścia.

Dzisiaj w Ewangelii tak mocno dociera do mnie zdanie Jezusa, żeby „nabrać ducha”. Muszę przyznać, że ilekroć czytałem tę Ewangelię, nigdy wcześniej nie zwróciłem uwagi na to zdanie.

Jakie to to jest istotne, aby w czasie Adwentu nabrać ducha, aby przygotowując się na zbliżające święta, nabrać tego Ducha, dzięki któremu dobrze przygotujemy się na Narodziny Pana.
Będąc na Eucharystii trzeba prosić Boga, aby napełnił nas Swoim Duchem, który wesprze nasze oczekiwania, naszą czujność oraz modlitwę tak, abyśmy nie stracili czasu, który otrzymaliśmy,

Jezus narodzi się, to pewne! On przyjdzie! Nabierzmy Ducha, gdyż zbliża się nasza miłość, nasza radość, nasza nadzieja – nasze odkupienie!

Jak mamy swoje ulubione miejsca, sklepy czy coś, co po prostu lubimy, to wiemy, gdzie się to znajduje, na jakiej ulicy jest i też wiemy doskonale jak tam się dostać.

Dzisiaj słyszymy w Drugą Niedzielę Adwentu, aby prostować ścieżki dla Pana, aby przygotować Mu drogę. Mówiąc wprost: wejdź na tę drogę, na której On jest; wejdź na ten szlak, po którym Pan będzie przechodził!!

Ostatnio właśnie to sobie uświadomiłem, że czas Adwentu to taka chwila i , aby zrezygnować ze wszystkich dotychczasowych ścieżek tak, aby odkryć i wybrać tę, na której będzie szedł Pan, by móc Go spotkać! Trudne jest to w naszym życiu, bo to jest rezygnacja z tego, co się do tej pory robiło, do czego się człowiek przyzwyczaił, mimo wszystko bez zejścia z drogi na której jest grzech, wygoda, lenistwo – nie można jednocześnie być tam, gdzie jest cnota, wytrwałość i zaparcie się siebie! A to jest droga Pana, Jego ścieżka, na której się zjawi prędzej czy później; to są szlaki, na których można Go spotkać!

Dlatego trzeba nam prostować nasze życie i walczyć, aby nie wybierać złych dróg na których nie ma Boga, tylko te gdzie Bóg zawsze przechodzi!!

Dziś Trzecia Niedziela Adwentu zwana «Niedzielą Radości». W Adwencie, poza Roratami, kolor szat liturgicznych jest fioletowy, taki sam jak w czasie pogrzebu. Może to trochę dziwić, bo przecież czekamy na narodziny Jezusa, a nie obchodzimy czyjąś śmierć. Okazuje się jednak, że fiolet oznacza tęsknotę za osobą, która odeszła, jak również za Bogiem, Który nadchodzi. Dlatego dziś kolor szat litrurgicznych to róż, ponieważ rozjaśnia się fioletowy ukazując tym samym radość z faktu, że Pan jest już blisko, blisko mnie, który Go bardzo potrzebuje!

Dzisiejsza niedziela ma nam wszystkim, kochani, przypomnieć o radości, która winna być częścią naszego życia, bo Bóg jest ciągle blisko nas i choć zdarzają się sytuacje smutku, cierpienia i tęskonoty, ten kolor fioletowy jest bardzo często obecny w naszym życiu, to jednak Bóg ma moc przemienić każdy smutek w radość, każdy ból w łaskę siły i nasycić nasze serca Sobą tak, że rozjaśnia się fiolet, stając się różową wonią radości i pokoju!

Adwent to czas skupienia, oczekiwania, czas zatrzymania i zastanowienia się nad tym, co ma się wydarzyć, dobrze przeżywając chwilę obecną.

Maryja jednak, w dzisiejszej Ewangelii, idzie z pośpiechem, rzadko, bądź wcale nie ma na kartach Pisma Świetego odnotowanego pośpiechu Maryi, szczególnie wtedy, gdy dowiaduje się o tym, że jest w ciąży.

Pośpiech Maryi pojawia się, gdy trzeba nieść pomoc krewnej oraz gdy trzeba zanieść drugiemu człowiekowi Jezusa. Pośpiech Maryi ukazuje pośpiech Boga, który chce się spotkać z człowiekiem, który właśnie w taki sposób idzie ku nam.

Jeżeli dobrze przeżywamy Adwent, dostrzeżemy jak Bóg chce być z nami, jak bardzo Jemu zależy na tym, aby pojawić się w naszym życiu na stałe, na zawsze! Pośpiech Boga ku nam ma swoje źródło w wielkiej Jego miłości do nas! Wyjdźmy Mu na spotkanie, bo niebawem przyjdzie!

Dziś Święto Świętej Rodziny!! Można by było powiedzieć: idealnej rodziny, której mimo wszystko nie ominęły trudności i problemy. Ważne jest, kochani, abyśmy przy dzisiejszym święcie uświadomili sobie, że Święta Rodzina miała w swoim życiu naprawdę „pod górkę” i ciągle musieli się z czymś zmagać.

Od samego początku przyjście Jezusa na świat, czyli życie było w niebezpieczeństwie. Nie było miejsca dla życia i Boga oraz po urodzeniu Jezusa strach przed okrutnym Herodem.

Gdybyśmy spojrzeli na dzisiejsze rodziny, ta dosłownie walka toczy się ciągle o to samo życie i o Boga! Tak bardzo narażone jest życie i wiara, tak wiele rodzin dziś utraciło wiarę i świadomość czym jest życie i jak ważnym ono jest!

Niech Boże narodzenie i ten upór Józefa i Maryi, który miał swój fundament w wypełnianiu Woli Bożej będzie dla nas, a szczególnie dla każdej rodziny, pięknym świadectwem i motywacją!!

Czy Jezus potrzebował chrztu? Można by było zapytać w tę niedzielę Chrztu Pańskiego. Najprawdopodobniej nie, jednak Jezus nie czynił niczego, co nie miałoby być dla nas ważne i to co robił, mówił jest dla nas wskazówką i drogowskazem, aby czynić tak samo!

Jednak piękne jest też to, że Jezus nie czyni tego sam, tylko pokornie przyjmuje chrzest od Jana. To pokazuje, że nikt sam sobie nie może udzielić jakiegokolwiek Sakramentu, sam sobie dać Boga – tylko zawsze towarzyszyć temu musi drugi człowiek. Nawet jeżeli jest to jawnogrzeszny kapłan – choć czyni to niegodnie, to mimo wszystko skutecznie!

Dlatego warto dziś podziękować Bogu za tych „Janów, których postawił na naszej drodze i ciągle stawia tych, dzięki którym otrzymujemy Boga w różnej formie, czy to w Sakramentach, czy w świadectwie, czy wychowaniu i byciu obok. I róbmy wszystko, abyśmy czy dziś, czy w przyszłości, również stawali się dla innych „Janem”, który będzie dawał Boga.

Pewnie gdybyśmy tak pomyśleli, to na niejednej imprezie w życiu byliśmy. Wesele, urodziny, może studniówka czy inna zabawa okolicznościowa. Sięgnąć pamięcią do takich zabaw, to czasem aż wstyd, bo różnie to bywało, na tyle różnie, nawet nie chcemy oglądać nagrań z danych wydarzeń.

Dziś w Ewangelii słyszymy, że Jezus jest na weselu. Moglibyśmy się zastanawiać co tam robił, czy tańczył, śpiewał, czy pił wino, jak reagował na solidnie podpite towarzystwo, jak się zachowywał. Pytań byłoby pewnie wiele, ale jedno co jest ważne i w gruncie rzeczy najważniejsze, to fakt, że Jezus jest po prostu obecny, że JEST!!

Ewangelia dzisiejsza przypomina nam wszystkim kochani, że kto zaprosił Jezusa do swojego życia, ten musi mieć pewność, że Jezus jest w nim obecny!!

Dzisiejsze Słowo również przypomina, że Jezus gotów jest uzupełniać wszystkie nasze życiowe braki, jeżeli tylko będziemy żyć według tego co On mówi, według tego co naucza!

Dlatego pamietajmy kochani, że Bóg JEST obecny w naszym życiu i każdemu kto żyje Jego Słowem, gotów jest uzupełnić w sercu to, czego dziś brakuje mu najbardziej!!

Czytając dzisiejszą Ewangelię, pomyślałem sobie, że odkąd Jezus pojawił się na świecie, zawsze byli tacy ludzie, którzy Go nie chcieli i dzisiejsza Ewangelia również ukazuje takich ludzi, którzy w zetknięciu z prawdą chcą pozbyć się Jezusa i nie tylko z granic swojego miasta, lecz również ze swojego życia – czyli chcą Go strącić z góry.

Dziś tak mocno to widać, jak wiele państw, ludzi nie chce Boga. Woli żyć w kłamstwie i ułudzie, niż przyjąć prawdę, nią żyć i dzięki niej być prawdziwie szczęśliwymi i wolnymi.

Dobrze dziś zadać sobie pytanie: czy przyjmuję Jezusa z całą prawdą i nauczaniem? Czy kiedy się z czymś nie zgadzam, na coś denerwuję, to usuwam Go z granic swojego myślenia, działania, ze swojego serca?…

Fot. J. H. Wielgos

– Bierz ze skarbca mojego Kościoła
wszystkie odpusty i ofiaruj za nie…

O, gdybyś znała ich mękę,
ustawicznie byś ofiarowała za nie jałmużnę ducha

i spłacała ich długi mojej sprawiedliwości…

– mówił o duszach czyśćcowych Pan Jezus do św. Faustyny.
(Dz. 1226)

Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje.

Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu.

Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.

Odpust zupełny może zyskać osoba ochrzczona, będąca w jedności z Kościołem spełniając pięć warunków podanych przez Kościół.

Żeby zyskać odpust zupełny musi być spełnionych wszystkich pięć warunków. Kolejność spełnienia tych warunków nie jest ważna. Najważniejsze jest by przez cały ten czas, (dzień) być w stanie łaski uświęcającej.

Odpustów nie można ofiarowywać za innych żywych, można za zmarłych i za siebie.

Jest rzeczą chwalebną dbać o groby naszych bliskich zmarłych, ale nie należy zapominać o rzeczy najważniejszej jaką jest modlitwa i odpusty ofiarowywane za zmarłych.

Aby nie zmarnować szansy zyskania wielu odpustów cząstkowych w ciągu jednego dnia przez brak właściwej intencji, dobrze jest taką intencję wzbudzić w sobie na początku dnia np. słowami: „Panie Boże mój pragnę dzisiaj zyskać wszystkie odpusty jakich dostąpić mogę i ofiaruję je… ” lub: „Panie Boże mój pragnę przez to dzieło odpustowe… zyskać odpust zupełny i ofiaruję go…”

1. Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy).

Wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu nawet powszedniego. Chodzi tutaj o samo przywiązanie, o radykalne zerwanie z jakąkolwiek sposobnością, o której wiemy, że może prowadzić nas do grzechu, nawet lekkiego; odrzucenie przywiązania do naszych słabości, złych skłonności, nałogów itp. W tym dniu powinniśmy prosić Pana Boga żeby dał nam siłę aby mogliśmy przezwyciężyć wszystkie te nasze słabości, które mogą nas zniewalać.

2. Stan łaski uświęcającej – czyli stan po spowiedzi świętej, dokąd nie popełni się grzechu ciężkiego, przez który zrywa się ten stan więzi z Bogiem.

3. Przyjęcie Komunii świętej

4. Odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego (np. Ojcze nasz i Zdrowaś Mario)

5. Wykonanie czynności (praktyki) związanej z odpustem

Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek.

Przez cały rok, każdego dnia:

  1. Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny – zupełny;
    jeśli jest krótsza – cząstkowy
  2. Na terenie całej Polski można za pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego uzyskać odpust zupełny – należy ją odmówić w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum; odmówienie poza tymi miejscami – odpust cząstkowy;
  3. Odmówienie w całości i bez przerwy przynajmniej 1 części różańca (5 tajemnic)
    w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami; odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami – odpust cząstkowy;
  4. czytanie i rozważanie przynajmniej przez pół godziny dowolnego fragmentu Pisma Św.
  5. odprawienie Drogi Krzyżowej w kościele, kaplicy lub na kalwarii, także przy stacjach drogi krzyżowej erygowanej, poświęconej. Dla zyskania odpustu można tutaj samemu przejść przez wszystkie stacje. Dla osoby chorej przykutej do łóżka dziełem odpustowym może być tutaj rozważanie przynajmniej przez pół godziny Męki Pańskiej.

Nowy Rok – 1 Stycznia

publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator)

WIELKI POST:

  • każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek odmówienie modlitwy: Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa ; w pozostałe dni – odpust cząstkowy;
  • Udział w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski;
  • Wielki Czwartek – Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej ; w innym czasie odpust cząstkowy;
  • Wielki Piątek – Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej;
  • Wielka Sobota – Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc, jeśli przy pomocy innej formuły w innym czasie – odpust cząstkowy

Maj – Czerwiec:

  • Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało) pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem;  w innym czasie – odpust cząstkowy;
  • Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego /piątek po oktawie Bożego Ciała/ – publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia ; w inne dni – odpust cząstkowy;
  • Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator); w pozostałe dni, nawet prywatnie – odpust cząstkowy;
  • Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) w Polsce za nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej.

Lipiec – Sierpień:

  • 2 sierpnia w Polsce za nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej (odpust „Porcjunkuli„) po odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;

Listopad – Grudzień:

  • 1 do 8 listopada – za  nawiedzenie cmentarza w tych dniach połączone z modlitwą za zmarłych, choćby tylko w myśli (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące). W pozostałe dni roku – odpust cząstkowy.
  • Uroczystość Chrystusa Króla /ostatnia niedziela roku liturgicznego/ – publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi; w inne dni – odpust cząstkowy;
  • 31 grudnia ostatni dzień roku  – publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski; w innym czasie, nawet prywatnie – odpust cząstkowy;
  • Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) – choćby tylko przez radio lub telewizję;
  • Przyjęcie Pierwszej Komunii świętej lub pobożny udział w takiej uroczystości;
  • Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej 3 dni;
  • Sprawowanie i udział we Mszy świętej prymicyjnej;
  • Sprawowanie i udział we Mszy świętej z okazji 25-, 50- i 60-lecia kapłaństwa;
  • Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, szkaplerzem, medalikiem), jeżeli są pobłogosławione przez Papieża, ewentualnie przez biskupa, jeśli w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, odmówimy wyznanie wiary (jakąkolwiek formułę);
    natomiast posługując się tymi przedmiotami pobłogosławionymi przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy.
  • Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników w święto ich założyciela i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
  • Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego;
  • Jednorazowe nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny; odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę w Boga.
  • Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu po odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;
  • Nawiedzenie kościoła i ołtarza w dniu poświęcenia i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę;
  • Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych w rocznicę swojego chrztu;
    jeśli przy pomocy innej formuły w innym czasie – odpust cząstkowy
  • W Polsce za nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w święto tytułu lub jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania
  • Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych:
    • św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej, św. Jana na Lateranie i odmówienie w niej Ojcze nasz i Wierzę w Boga:
    • w święto tytułu tej bazyliki,
    • w jakiekolwiek święto nakazane (np. we Wniebowzięcie NMP),
    • raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego;
  • W momencie śmierci, o ile nie ma kapłana, który udzieliłby sakramentów i błogosławieństwa papieskiego, można odmówić jakąkolwiek modlitwę, o ile wierny miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.
  • Nawiedzenie Jasnej Góry w formie pielgrzymki oraz modlitwę o wierność Polski jej chrześcijańskiemu powołaniu, wypraszanie nowych powołań kapłańskich i zakonnych oraz w intencji obrony instytucji rodziny.
  • Z daru odpustu w wyjątkowych sytuacjach np.: choroby, podeszłego wieku lub z innych ważnych powodów, skorzystać mogą także osoby pozostające w domach, które nie mogą przybyć do Sanktuarium, ale które wyrażą takie pragnienie i modlić się będą przed jakimkolwiek obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej. (Przywilej odpustu zupełnego „in perpetuo” został podpisany 22 lutego 2020 r. przez papieża Franciszka)

O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne.

3 ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:

1. jeśli wierny w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami;

2. jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy;

3. gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy; warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień.

  1. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to:
    Anioł Pański (lub Regina Caeli – Królowo Nieba, wesel się w Okresie Wielkanocnym);
    Duszo Chrystusowa;
    Wierzę w Boga;
    Psalm 130 (Z głębokości);
    Psalm 51 (Zmiłuj się…);
    odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych;
    Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza);
    modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo);
    Wieczny odpoczynek;
    Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia;
    Pod Twoją obronę;
    Magnificat;
  2. odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła:
    do Najświętszego Imienia Jezus,
    do Najświętszego Serca Pana Jezusa,
    do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana,
    Loretańskiej do NMP,
    do świętego Józefa,
    do Wszystkich Świętych;
  3. pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.

Więcej o odpuście Porcjunkuli: https://www.niedziela.pl/artykul/7079/nd/Odpust-Porcjunkuli

Cud Eucharystyczny

SOKÓŁKA, POLSKA 2008 R.

Ustanawiając sakrament Eucharystii podczas ostatniej wieczerzy, Pan Jezus nie powiedział, że chleb i wino stają się symbolem, ale że następuje ich rzeczywista przemiana w Jego Ciało i Krew.

Biorąc chleb, mówił jednoznacznie: „to jest Ciało moje”, a kielich z winem: „to jest moja Krew”.
(por. Mt 26,26-28).

Po słowach konsekracji, które wypowiada kapłan podczas Mszy św., pozostają wprawdzie materialne postacie chleba i wina, ale ich substancja ulega cudownej duchowej przemianie, niedostrzegalnej dla naszych zmysłów.

W niedzielę, 12 października 2008 r., podczas Mszy św. w trakcie udzielania Komunii przez ks. Jacka, jeden z komunikantów spadł na stopień ołtarza. Zauważyła to klęcząca obok kobieta i pokazała leżącą Hostię ks. Jackowi, który natychmiast ją podniósł i uznając, że jest zabrudzona, włożył ją do wypełnionego wodą vasculum, gdzie miała się rozpuścić. Naczynie zamknięto w sejfie w zakrystii.

Tydzień później siostra otworzyła sejf i znalazła Hostię prawie całkiem rozpuszczoną, tylko na środku znajdowały się dziwne skrzepy czegoś czerwonego. Część Hostii była połączona z tym „dziwnym czerwonym skrzepem”.

Kościół (czyli my wszyscy, wierzący, ochrzczeni) wierzy, że słowa konsekracji, z mocy Ducha Świętego, przemieniają chleb w Ciało Chrystusa, a wino w Jego Krew.

Są one również wezwaniem dla kapłanów, aby rozdzielali wiernym Ciało Chrystusa z wiarą i uwagą oraz dla nas, abyśmy przyjmowali Je z należytą czcią, jak również nigdy z grzechem ciężkim! (Należy go najpierw wyspowiadać.)

opracowane na podstawie materiałów ze strony Carlo Acutisa: http://www.carloacutis.com

Wnętrze kościoła/www.carloacutis.com

Cud na Montserrat

MONTSERRAT, HISZPANIA, 1657

W roku 1657 liczni kapłani i zakonnicy znajdowali się w klasztorze Montserrat, by uczestniczyć w serii konferencji.

W tym właśnie czasie pewna kobieta i jej córka zamówiły trzy Msze św. za duszę zmarłego męża i ojca, wierząc, że dzięki temu zostanie on zwolniony z kary czyśćca.

Następnego dnia, rozpoczęto celebrowanie pierwszej z trzech Mszy. Podczas konsekracji dziewczynka stwierdziła, że widzi swojego ojca klęczącego przed większym ołtarzem. Jego sylwetka była otoczona przerażającymi płomieniami.

Cudowna Madonna z Montserrat /www.carloacutis.com

Obecni na mszy wierni, pełni wątpliwości, nakazali dziewczynce zbliżyć chusteczkę do płomieni otaczających jej ojca. Dziewczynka natychmiast włożyła chusteczkę do tego niewytłumaczalnego ognia, widocznego tylko dla niej, a wszyscy ujrzeli, że chusteczka płonie żywym ogniem.

Podczas drugiej Mszy dziewczynka ponownie stwierdziła, że widzi kolorowo ubranego ojca, stojącego obok diakona.

W trakcie trzeciej Mszy, ojciec ukazał się córce ubrany w strój biały, niczym śnieg. Niezwłocznie po zakończeniu Mszy, dziewczynka krzyknęła:

– Oto i mój tatuś odchodzi i idzie do Nieba! Dziewczynka podziękowała też zakonnikom w imieniu swojego Taty, który ją o to prosił.

Świadkami byli Przeor hiszpańskiego zakonu benedyktyńskiego, oraz liczni mieszkańcy miasta.

opracowane na podstawie materiałów ze strony Carlo Acutisa: www.carloacutis.com

DODANE 15.04.2020 czytaj artykuł…

DODANE 13.05.2019 czytaj artykuł…

DODANE 24.03.2019 czytaj artykuł…

Slide
Drużyny, które wspierają Fundację:
(według kolejności dołączenia do dzieła Fundacji)
Slide
Drużyny, które wspierają Fundację:
(według kolejności dołączenia do dzieła Fundacji)
previous arrow
next arrow